ചൂടുള്ള നഗരത്തില് നിന്നും ഞാനെന്നും മൂന്നു കിലോമീറ്റര് ദൂരത്തോളം അകലെ കിടക്കുന്ന ഗ്രാമത്തിലേക്ക് വൈകുന്നേരങ്ങളില് നടക്കുമായിരുന്നു. പച്ചപ്പിന്റെ അംശം നേരിയ തോതില് ഉള്ളത് പോലും നശിപ്പിക്കാന് നഗരസഭ ശ്രമിക്കുകയാണ്. ചെറിയ തോതില് കുളിര്മ്മ കിനിഞ്ഞിറങ്ങുന്ന ആ ടാഗോര് പാര്ക്കും പരിസരവും ഷോപ്പിംഗ് കോമ്പ്ലക്സ് പണിയാന് വേണ്ടി.... ഒന്നും ആലോചിക്കരുത് എന്ന് ഉറപ്പിക്കുമ്പോഴും എല്ലാം കൂട്ടത്തോടെ.....
-- വര്മ്മാജി എങ്ങോട്ടാ--
ആരോ ചോദ്യം ചോദിച്ചു കടന്നുപോയി. ഉത്തരം വേണ്ടെങ്കിലും പരിചയം പുതുക്കുന്ന ഗ്രാമീണരുടെ ഈ സ്വഭാവം തന്നെ എത്ര ആകര്ഷിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ തന്റെ ഏതു കഥയിലും തിളങ്ങി നില്ക്കുന്ന ഈ ഗ്രാമീണ കൃഷിക്കാരനെ കാണാം.
നടന്നു നടന്നു തോടും കഴിഞ്ഞു. വയല് കടക്കുമ്പോള് തണുത്ത ഈറന് കാറ്റ് പൊതിഞ്ഞു. കാറ്റില് കൊയ്യാറായ നെല്ലിന്റെ മണം. മങ്ങുന്ന സൂര്യ വെളിച്ചത്തില്
സ്വര്ണ്ണ കതിര്മാല്ല്യങ്ങളുടെ ഭാരത്താല് കഴുത്തു താഴ്ത്തി നില്ക്കുന്നവയെ ഏറെ നേരം നോക്കി നിന്നു.
തിരിച്ച് നടക്കുമ്പോള് മനസ്സ് നിറഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. വാടകമുറിയുടെ താക്കോല് പഴുതിലേക്ക് താക്കോല് തിരുകുമ്പോള്...
-- നമസ്ക്കാരം ---
പിന്നില് നിന്നൊരു ശബ്ദം . തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള് ജനഹിതം വാരികയുടെ പത്രാധിപര് ശിവന് പിള്ള.
-- ഓ .. ശിവന് പിള്ള .. വരൂ..--
ഞാന് മുറി തുറന്നു പിള്ളയെ സ്വീകരിച്ചിരുത്തി . കുശലപ്രശ്നങ്ങള്ക്കിടയില്
അയാള് വന്ന കാര്യം പറഞ്ഞു. വാരികയുടെ വാര്ഷിക പതിപ്പിലേക്ക് ഒരു കഥ വേണം. ഉന്നത സാഹിത്യകാരന്മാരില് നിന്നു മാത്രമേ സ്വീകരിക്കുന്നുള്ളൂവെന്നും...
ഉന്നത സാഹിത്യകാരന്?
ഞാന് ഒരു നിമിഷം പലതും ആലോചിച്ചു പോയി. പെട്ടെന്ന് അകത്തു പോയി പഴയ പെട്ടി തുറന്നു അടിയില് നിന്നു ഒരു കെട്ട് കടലാസെടുത്തു . അതില് പഴയ കാലത്തെ ഒരു കഥയെടുത്ത് പത്രാധിപരുടെ നേരെ നീട്ടി കാണിച്ചു.
- ഇതെങ്ങിനെ .. ഒന്ന് നോക്കൂ--
അയാള് മനസ്സിരുത്തി വായിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള് ഉള്ളില് ചിരി പൊട്ടി. അടക്കിയിരുന്നു.
-- ഫൈന് സെലക്ഷന് , ഉഗ്രനായി കേട്ടോ. ഇത് എന്റെ പത്രത്തിന്റെ താളുകള്ക്കൊരു നിറച്ചാര്ത്ത് തന്നെ.-
അയാള് തട്ടിവിടുന്നത് കേട്ടു എനിക്ക് ശരിക്കും ചിരി പൊട്ടി.
അയാള് യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോള് പത്രാധിപര് കാരണം തട്ടിയുണര്ന്ന ചില ഓര്മ്മകള് , ഭാവനയുടെ മാത്രം ലോകത്തിലായിരുന്ന പതിനെട്ടു ഇരുപതു വയസ്സിലേക്ക് കടന്നു ചെന്നു.
ആ കാലത്ത് ജനഹിതത്തില് ശിവന് പിള്ള തന്നെയായിരുന്നു പത്രാധിപര്. സ്വാര്ത്ഥ ചിന്തകനായ പത്രാധിപര് എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരുന്ന പിള്ള. ഏറെ മാറ്റം വരുത്തലിനു ശേഷം വീണ്ടും ജനഹിതത്തില് പത്രാധിപരായിരിക്കുന്നു. അന്ന് അയച്ചിരുന്ന ഒരു കഥ തിരിച്ച് വന്നപ്പോള് ഏറെ വേദനച്ചിരുന്നു. ഇപ്പോള് ആ പത്രാധിപര് തന്നെ ഇവിടെ വന്നു ആ കഥ തന്നെ അതും വിശേഷാല് പതിപ്പിലേക്കും... ഉന്നത സാഹിത്യകാരനായ താനെങ്ങിനെയാണ് പിന്നെ ചിരിക്കാതെ.....
Monday, July 12, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
കൊള്ളാം... നന്നായിട്ടുണ്ട്....
Post a Comment