സാന്ധ്യമേഘങ്ങള് ആകാശത്ത് പൊന് നിറം പൂശി തുടുത്തു നിന്നിരുന്നു....ഈ ഞാന്, താഴെ പുല്പരപ്പില് മലര്ന്നു കിടന്നുകൊണ്ട് നിങ്ങളെ കാണട്ടെ...
ഗൃഹാതുരത്വത്തില് ഊറികൂടിയ വേദന, കണ്പോളകള് കനം വെയ്ക്കും പോലെ, തോന്നല്...ഉടലിലാകെ ഒരു തരിപ്പ്. യവനിക മാറ്റി സ്വപ്നങ്ങള് നൃത്തമാടി .
സൌഹൃദം കൈകോര്ത്തു പിടിച്ചു നടന്ന സായാഹ്ന്നങ്ങള് . രാത്രി വൈകി എത്തുമ്പോള്, ഉറക്കച്ചടവോടെ എഴുന്നേറ്റു ചോറ് വിളമ്പുന്ന അമ്മ.... വൈകി ഉറങ്ങുന്ന രാവുകള്.....പൊന്വെയിലില് ഉണരുന്ന പ്രഭാതങ്ങള് ......
Monday, June 23, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment